Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „gevallenen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Ergebnis-Übersicht

ge·val·len: Verb
ge·van·ge·ne: Nomen
be·val·len: Verb
ge·van·gen·ne·men: Verb
ge·van·gen: Adjektiv und Adverb
ge·van·ge·nis: Nomen
toe·val·len: Verb
mee·val·len: Verb
ver·le·nen: Verb
om·val·len: Verb
af·val·len: Verb
in·val·len: Verb
op·val·len: Verb
ge·van·gen·zet·ten: Verb
wel·ge·val·len: Nomen
ge·vaar·te: Nomen
ont·le·nen: Verb
uit·le·nen: Verb
mee·val·ler: Nomen
ge·val: Nomen

Meintest du vielleicht: gevallen , bevallen , gevangene , gevangennemen , opvallen , invallen , afvallen , omvallen , verlenen , meevallen , toevallen , gevangenis , gevangen , gevangenzetten , welgevallen , geval , meevaller , uitlenen , ontlenen und gevaarte

ge·val·len VERB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

Siehe auch: vallen , vallen

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB unpers ww

1. vallen (ontstaan):

geben

er vielen doden

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

geben

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB intr

1. vallen (neervallen):

het doek valt

der Vorhang fällt

het doek valt übtr

≈ das Spiel ist aus

komen te vallen

een opmerking laten vallen

eine Bemerkung fallen lassen

2. vallen (omvallen):

aan stukken vallen

auseinanderfallen

een gat in zijn knie vallen

sich Dat das Knie aufschlagen

zich laten vallen

sich hinfallen lassen

naar beneden vallen

naar beneden vallen

op z'n bek vallen übtr

auf die Schnauze fallen

met vallen en opstaan übtr

≈ mit vielen Rückschlägen

over een woord vallen übtr

sich über ein Wort ärgern

van de trap af vallen

die Treppe herunterfallen

van zijn stoel vallen van verbazing übtr

vor Staunen fast vom Stuhl fallen

3. vallen (terechtkomen):

een blik laten vallen op

einen Blick auf etw Akk fallen lassen

de keuze/de verdenking viel op haar

die Wahl/der Verdacht fiel auf sie

de klemtoon valt op de eerste lettergreep

der Akzent liegt auf der ersten Silbe

4. vallen (plaatshebben op):

Kerstmis valt op een woensdag

Weihnachten fällt auf einen Mittwoch

5. vallen (los neerhangen):

in plooien vallen

in Falten fallen

6. vallen (zich voordoen):

de avond valt

der Abend bricht herein

7. vallen (in een situatie zijn):

in een bepaalde categorie vallen

unter eine bestimmte Kategorie fallen

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook übtr

het kabinet is gevallen

das Kabinett ist gestürzt worden

9. vallen (in een toestand komen):

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

hij viel van de ene verbazing in de andere

er kam aus dem Staunen nicht heraus

uit de toon vallen

aus dem Rahmen fallen

10. vallen:

zijn idee valt goed (gewaardeerd worden)

seine Idee wird begrüßt

in de smaak vallen

Wendungen:

zij valt op mannen (zich aangetrokken voelen tot)

sie ist verrückt nach Männern

bij het vallen van de nacht

bei Einbruch der Nacht

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

hij liet de aanklacht vallen

er zog die Anklage zurück

iem om de hals vallen

jdm um den Hals fallen

het werk valt me zwaar

die Arbeit fällt mir schwer

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] SUBST m en f

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

Gefangene(r) f(m)

2. gevangene (gedetineerde):

Gefangene(r) f(m)

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VERB intr

1. bevallen:

bevallen (baren: zonder voorzetselvoorwerp)

bevallen (baren: met voorzetselvoorwerp)

gebären +Akk

zij is gisteren bevallen

sie hat gestern entbunden

zij is van een dochter bevallen

sie hat eine Tochter geboren

2. bevallen (aanstaan):

gefallen +Dat

hoe is het u bevallen?

wie hat es Ihnen gefallen?

ge·van·gen·ne·men <nam gevangen, h. gevangengenomen> [ɣəvɑŋənemə(n)] VERB trans

gevangennemen (arresteren)

gevangennemen (in voorlopige hechtenis)

gevangennemen gesch.

gefangen nehmen

ge·van·gen¹ [ɣəvɑŋə(n)] ADJ

gevangen (gearresteerd)

iem gevangen houden

jdn gefangen halten

ge·van·ge·nis <gevangenis|sen> [ɣəvɑŋənɪs] SUBST f

gevangenis (met nadruk op inrichting)

gevangenis (met nadruk op inrichting)

in de gevangenis zitten

im Gefängnis sitzen

toe·val·len <viel toe, i. toegevallen> [tuvɑlə(n)] VERB intr

toevallen (bij loterij e.d.)

de hoofdprijs valt lotnummer 30 toe

der Hauptgewinn entfällt auf die Losnummer 30

mee·val·len <viel mee, i. meegevallen> [mevɑlə(n)] VERB intr

1. meevallen (minder erg zijn):

halb so schlimm sein

de pijn viel mee

die Schmerzen waren halb so schlimm

het valt niet mee

es ist nicht einfach [o. leicht]

dat zal wel meevallen

es wird schon gehen

2. meevallen (de verwachting overtreffen):

die Erwartungen übertreffen

hij valt bij nader inzien mee

genauer betrachtet ist er gar nicht so übel

ver·le·nen <verleende, h. verleend> [vərlenə(n)] VERB trans

1. verlenen (schenken):

iem een gunst/gratie verlenen

jdm eine Gunst gewähren/jdn begnadigen

hulp verlenen

krediet verlenen

Kredit einräumen

iem een onderscheiding verlenen

jdm einen Orden verleihen

subsidie verlenen

einen Zuschuss gewähren

voor iets toestemming verlenen

zu etw Dat die Erlaubnis erteilen

voor iets toestemming verlenen (officieel)

iem voorrang verlenen

jdm die Vorfahrt lassen

2. verlenen (verschaffen):

glans verlenen aan iets

einer Sache Glanz verleihen

om·val·len <viel om, i. omgevallen> [ɔmvɑlə(n)] VERB intr

omvallen van het lachen übtr

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VERB intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

de bladeren vallen af

die Blätter fallen ab

het boek viel van zijn knieën af

das Buch fiel von seinen Knien herunter

2. afvallen (niet meer meetellen):

bij een wedstrijd afvallen

bei einem Wettkampf ausscheiden

3. afvallen (ontrouw worden):

de vriendinnen vielen haar af

die Freundinnen ließen sie im Stich

van het geloof afvallen

vom Glauben abfallen

4. afvallen (afslanken):

ik ben één kilo afgevallen

ich habe ein Kilo abgenommen

5. afvallen (overschieten):

er zal voor jou ook nog wel iets afvallen

es wird für dich sicher auch noch etw abfallen

6. afvallen scheepv.:

(van de wind) afvallen

nach Lee abgehen

in·val·len <viel in, i. ingevallen> [ɪnvɑlə(n)] VERB intr

1. invallen (naar binnen, in iets vallen):

2. invallen (binnenvallen):

einfallen in +Akk

(in) een land invallen

in ein Land einfallen

3. invallen:

invallen ((plotseling) beginnen: nacht, duisternis, winter)

invallen ((plotseling) beginnen: nacht, duisternis, winter)

invallen ((plotseling) beginnen: schemering)

invallen ((plotseling) beginnen: dooi, vorst)

bij invallende duisternis

bei einbrechender Dunkelheit

4. invallen +Akk:

invallen (vervangen: in ambt of functie)

vertreten +Akk

invallen (vervangen: onverwacht)

einspringen für

voor een collega invallen

für einen Kollegen einspringen

voor een collega invallen

einen Kollegen vertreten

5. invallen (te binnen schieten):

zijn naam wil mij maar niet invallen

sein Name will mir einfach nicht einfallen

6. invallen muz.:

invallen (inzetten)

7. invallen (instorten, inzakken):

ingevallen wangen

eingefallene Wangen Pl

op·val·len <viel op, i. opgevallen> [ɔpfɑlə(n)] VERB intr

ins Auge fallen

het is mij opgevallen

es ist mir aufgefallen

ge·van·gen·zet·ten <zette gevangen, h. gevangengezet> [ɣəvɑŋə(n)zɛtə(n)] VERB trans

gevangenzetten

gevangenzetten

wel·ge·val·len¹ [wɛlɣəvɑlə(n)] SUBST nt geen Pl

1. welgevallen (goeddunken):

welgevallen

welgevallen

Belieben nt

handel naar welgevallen

hand(e)le nach Belieben

2. welgevallen (genoegen):

welgevallen

Wohlgefallen nt

welgevallen

Gefallen nt

ge·vaar·te <gevaarte|n, gevaarte|s> [ɣəvartə] SUBST nt

Ungetüm nt

Monstrum nt

een gevaarte van een hoed

ein Ungetüm von einem Hut ugs

ont·le·nen <ontleende, h. ontleend> [ɔntlenə(n)] VERB trans

1. ontlenen:

ontlenen (overnemen uit)

ontlenen (ontnemen)

woorden aan het Engels ontlenen

Wörter aus dem Englischen entlehnen

aan het rapport ontlenen wij het volgende

dem Bericht entnehmen wir das Folgende

2. ontlenen (te danken hebben):

zijn naam ontlenen aan iem

seinen Namen von jdm herleiten

uit·le·nen <leende uit, h. uitgeleend> [œytlenə(n)] VERB trans

(aan) iem iets uitlenen

jdm etw ausleihen

mee·val·ler <meevaller|s> [mevɑlər] SUBST m

unerwartete(r) Gewinn m

ge·val <geval|len> [ɣəvɑl] SUBST nt

1. geval ugs:

geval (voorval)

Vorfall m

geval (onaangenaam)

een geval apart

eine Sache für sich

een treurig/vreemd geval

eine traurige/merkwürdige Geschichte

2. geval (omstandigheid):

Fall m

een afzonderlijk [o. op zichzelf staand] geval

een bijzonder geval

een geval van cholera

ein Fall von Cholera

in het gunstigste geval

in het gunstigste geval

günstigstenfalls

hij is een hopeloos geval med. scherzh

er ist ein hoffnungsloser Fall

in geen geval

auf keinen Fall

in geval van nood

dat is meestal niet het geval

das ist meistens nicht der Fall

in het onderhavige geval

im vorliegenden Fall

een geval van oorlog

in geval van overlijden

in het tegengestelde geval

widrigenfalls form

een geval van twijfel

ein Zweifelsfall

in het uiterste geval

äußerstenfalls

van geval tot geval

von Fall zu Fall

voor het geval dat ...

für den Fall, dass ...

3. geval (vreemd voorwerp):

Ding nt

4. geval (toeval):

Zufall m

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski