Übersetzungen für „tieten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

stie·ten VERB

stieten 3. Pers Pl Imperf van stoten¹, stoten²

Siehe auch: stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VERB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VERB trans

1. stoten (duwen):

stoten

stoßen

2. stoten (door botsen bezeren):

stoten

stoßen

iem voor het hoofd stoten übtr

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

stoten

(zer)stoßen

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VERB intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

stoten

stoßen

stoten

rütteln

stoten

rucken

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

stoten

schockieren

stoten

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

stoten

stoßen

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw Akk stoßen

tie·ren <tierde, h. getierd> [tirə(n)] VERB intr

1. tieren (schreeuwen):

tieren

johlen ugs

tieren

lärmen

tierende kinderen

johlende Kinder Pl ugs

2. tieren (woedend tekeergaan):

tieren

donnern ugs

tieren

toben ugs

tieren

wettern ugs

een tierende menigte

eine tobende Menge ugs

de wind raast en tiert

der Wind tobt

3. tieren (welig groeien):

tieren

üppig wachsen

tieren

gedeihen

tieren übtr

blühen

tieren übtr

gedeihen

tieren übtr

florieren

de handel tiert

der Handel blüht [o. floriert]

zij kan er niet tieren

sie kann dort nicht Fuß fassen

welig tieren

üppig wachsen

welig tieren ook übtr

wuchern

tin·ten <tintte, h. getint> [tɪntə(n)] VERB trans

tinten

tönen

tinten (sterk)

färben

communistisch getint

kommunistisch gefärbt

getint papier

getönte(s) Papier nt

rie·ten [ritə(n)] ADJ

rieten

Rohr-

rieten (meubels ook)

Korb-

rieten (dak, mat ook)

Schilf-

het rieten dak

das Reetdach

rieten meubels

Korbmöbel Pl

rieten meubels

Rohrmöbel Pl

de rieten stoel

der Korbstuhl

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VERB trans

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gieten

gießen ugs

gieten

schütten ugs

iets in zijn kraag gieten

sich Dat einen hinter die Binde gießen ugs

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

ein Gussregen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

gieten

gießen

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

gieten

(be)gießen

gieten

sprengen

de planten gieten

die Pflanzen gießen

lie·ten VERB

lieten 3. Pers Pl Imperf van laten¹, laten²

Siehe auch: laten , laten

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] VERB mod Aux

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

laten

lassen

laat ik beginnen met te zeggen, dat …

ich will [o. möchte] zunächst sagen, dass …

laten wij gaan

lass [o. lasst] [o. lassen Sie] uns gehen

laten wij elkaar helpen

wir wollen uns gegenseitig helfen

laten wij elkaar helpen

helfen wir uns gegenseitig

laat hij maar komen!

er soll nur kommen!

laten we nu maar opschieten

wir müssen uns jetzt aber beeilen

2. laten (mogelijkheid):

laten

mögen

laat ze mooi zijn, erg verstandig is ze niet

sie mag hübsch sein, sehr klug ist sie nicht

Wendungen:

laat het nu net beginnen te gieten (in uitroepen)

und gerade jetzt muss es anfangen zu gießen

la·ten¹ <liet, h. gelaten> [latə(n)] VERB trans

1. laten (toestaan, niet verhinderen):

laten

lassen

iets achterwege laten

etw unterlassen

laat de kinderen maar

lass die Kinder nur gewähren

iets laten lopen

etw laufen lassen

een plan laten varen

einen Plan fallen lassen [o. aufgeben]

2. laten (niet veranderen, in een toestand houden):

laten

lassen

laten

belassen

daar zullen we het bij laten

dabei wollen wir es bewenden lassen

het erbij laten (zitten) (ophouden)

es genug sein lassen

het bij dreigementen laten

es mit Drohungen gut sein lassen

iem het leven laten

jdn am Leben lassen

laat maar zitten

(es) ist gut so

laat maar zitten

lass nur

de deur open laten

die Tür offen lassen [o. auflassen]

3. laten (veroorzaken, zorgen dat iets gebeurt):

laten

lassen

zijn gedachten over iets laten gaan

sich Dat etw durch den Kopf gehen lassen

de dokter laten komen

den Arzt kommen lassen

zij liet mij vragen of ik meeging

sie ließ fragen, ob ich mitginge [o. mitkäme]

iem iets laten weten

jdn etw wissen lassen

4. laten (niet doen, nalaten):

laten

lassen

hij kan het roken niet laten

er kann das Rauchen nicht (unter)lassen

wil je dat weleens laten!

lass das (sein)!

5. laten (overlaten, achterlaten):

laten

lassen

6. laten ((op)bergen, wegleggen):

laten

lassen

waar moet ik het boek laten?

wo soll ich das Buch lassen [o. hintun] ?

hij werd in de kamer gelaten

man ließ ihn ins Zimmer

laat me niet lachen!

dass ich nicht lache!

laat staan dat

geschweige (denn), dass

een diepe zucht laten

einen tiefen Seufzer tun [o. ausstoßen]

nie·ten <niette, h. geniet> [nitə(n)] VERB trans

nieten (aan, bij iets)

heften an +Akk

nieten (bij elkaar)

zusammenheften

nieten techn.

(ver)nieten

tie·ner <tiener|s> [tinər] SUBST m

tiener

Teenager m

tiener (een jongere)

Jugendliche(r) m

tien¹ <tien|en> [tin] SUBST f

1. tien (getal):

tien

Zehn f

2. tien (cijfer, als maatstaf voor prestaties):

tien

≈ Eins f

een tien voor Engels hebben

eine Eins in Englisch haben

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] VERB trans

heten

heißen

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is übtr

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

wie man sagt

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] SUBST f

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) Pl:

keten

Ketten Pl

keten

Fesseln Pl

de ketens afschudden

die Fesseln abstreifen

2. keten (zware ketting):

keten

Kette f

de keten van de burgemeester

die Amtskette des Bürgermeisters

3. keten (reeks, rij):

keten

Kette f

keten

Reihe f

een keten van bergen

eine Gebirgskette

een keten van leugens

eine Reihe von Lügen

4. keten scheik.:

keten

Kette f

5. keten techn.:

keten

Kreis m

keten

Stromkreis m

keten

Schaltkreis m

we·ten¹ [wetə(n)] SUBST nt geen Pl

weten

Wissen nt

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

meines Wissens

be·ten VERB

beten 3. Pers Pl Imperf van bijten¹, bijten²

Siehe auch: bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB intr

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten übtr

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten übtr

auf Granit beißen

van zich af bijten form

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

me·ten¹ <mat, h. gemeten> [metə(n)] VERB trans

meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen)

messen

meten (vooral land, schip: precies opmeten)

vermessen

de bloeddruk van iem meten

jds Blutdruck messen

de tijd is kort gemeten übtr

die Zeit ist knapp bemessen

gemeten naar

gemessen an +Dat

vre·ten² <vrat, h. gevreten> [vretə(n)] VERB trans

1. vreten (personen, dieren):

vreten

fressen

iem de oren van zijn kop vreten übtr

jdm die Haare vom Kopf fressen

2. vreten:

vreten (verslinden)

verschlingen

vreten (verbruiken vooral)

fressen

dat toestel vréét stroom

dieses Gerät frisst Strom

Wendungen:

die smoesjes vreten ze niet (accepteren)

diese Ausreden schlucken sie nicht

zwe·ten <zweette, h. gezweten/gezweet> [zwetə(n)] VERB intr (ook kaas, muren)

zweten

schwitzen

zweten

transpirieren fachspr

zweten als een otter

wie ein Affe schwitzen ugs

op iets zweten

sich mit etw abplagen

boe·ten <boette, h. geboet> [butə(n)] VERB trans

1. boeten (straf ondergaan):

boeten

büßen

boeten

sühnen

zijn dapperheid boeten met het leven übtr

seine Tapferkeit mit dem Leben büßen

iem iets doen/laten boeten

≈ jdm etw heimzahlen

een misdrijf boeten

(für) ein Verbrechen büßen

een misdrijf boeten

ein Verbrechen sühnen

zijn zonden boeten

(für) seine Sünden büßen

2. boeten (herstellen):

boeten

flicken

visnetten boeten

Fischernetze flicken

kwe·ten VERB

kweten 3. Pers Pl Imperf van kwijten

Siehe auch: kwijten

kwij·ten <kweet zich, h. zich gekweten> [kwɛitə(n)] VERB wk ww

kwijten zich kwijten (vervullen):

kwijten

sich entledigen +Gen

zich van zijn taak kwijten

sich seiner Aufgabe entledigen

tien·tal <tiental|len> [tintɑl] SUBST nt

tiental

Zehner m

enige tientallen klanten

Dutzende [o. dutzende] (von) Kunden

tien·tje <tientje|s> [tincə] SUBST nt (biljet)

tientje

Zehneuroschein m

tientje

Zehner m ugs

het kost maar een tientje

es kostet nur zehn Euro