Übersetzungen für „jeden“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

de·den VERB

deden 3. Pers Pl Imperf van doen², doen³

Siehe auch: doen , doen , doen

doen³ <deed, h. gedaan> [dun] VERB trans

1. doen:

doen (een handeling verrichten: eerder abstract en algemeen: bijv. dienst, plicht, werk)

tun

doen (een handeling verrichten: eerder concreet en m.b.t. het resultaat: bijv. poging, tentamen, voorstel, zaken)

machen

al doende leert men

Übung macht den Meister

boete doen

Buße tun

ze doet het erom

sie macht es absichtlich

hij heeft het altijd gedaan

er ist immer der Schuldige

hij heeft het in zijn broek gedaan

er hat in die Hose(n) gemacht

iets gedaan weten te krijgen

etw erreichen

laat hem maar doen!

lass ihn nur (machen [o. gewähren] )!

roken doet hij niet

rauchen tut er nicht

dat is te doen (mogelijk)

das lässt sich machen

weinig te doen hebben

wenig zu tun haben

in die stad is veel te doen

in dieser Stadt ist viel los

de was doen

die Wäsche waschen

wat doet die man (voor de kost)?

was macht der Mann (für seinen Lebensunterhalt)?

goede zaken doen

gute Geschäfte machen

iets aan 't doen zijn

dabei sein, etw zu tun

wat ga je vandaag doen?

was hast du heute vor?

wat ga je vandaag doen?

was machst du heute?

2. doen ugs (ergens plaatsen):

doen

tun

een hond aan de lijn doen

einen Hund an die Leine nehmen

in de ban doen

in Acht und Bann tun

in pakken doen

abpacken

zout in de soep doen

Salz in die Suppe tun

een draad in de naald doen

einen Faden in die Nadel einfädeln

een kind op school doen

ein Kind in die Schule geben

boter op het brood doen

Butter aufs Brot streichen

de ketting op de deur doen

die Türkette einhängen

3. doen:

doen (laten ondergaan: aandoen, bezorgen)

bereiten

doen (laten ondergaan: aandoen, bezorgen)

zufügen

doen (laten ondergaan: treffen)

berühren

dat doet mij goed (positief effect)

das tut mir gut

dat doet mij goed (plezier)

das freut mich

het deed me niets

es ließ mich kalt

iem pijn doen

jdm wehtun

dat doet me plezier

das freut mich

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen tun

4. doen:

doen (prijs: kosten)

kosten

doen (prijs: opbrengen)

bringen

5. doen:

doen (schoonmaken)

machen

doen (poetsen)

putzen

de kamer doen

das Zimmer (sauber) machen

de vaat doen

das Geschirr abwaschen

6. doen (bereizen, bezichtigen):

doen

machen

7. doen:

doen (gewenste uitwerking hebben)

sich machen

doen (effect vooral)

wirken

doen (functioneren)

funktionieren

dat doet het hem (effect)

das wirkt

dat doet het hem (succes)

das kommt an (bei den Leuten)

de kachel doet het

der Ofen funktioniert

geld alleen doet het hem niet

Geld allein bringt nichts

onze zoon doet het goed op school

unser Sohn macht sich gut in der Schule

Wendungen:

iets doen bevriezen

etw gefrieren lassen

iets in waarde doen dalen

den Wert einer Sache herabsetzen

zich doen gelden (zaak)

sich geltend machen

zich doen gelden (voelbaar ook)

sich bemerkbar machen

iem iets doen geloven

jdn etw glauben machen

iem doen lachen/spreken/zwijgen

jdn zum Lachen/Reden/Schweigen bringen

een steen deed hem struikelen

ein Stein brachte ihn ins Stolpern

iets doen toenemen

etw steigern

iem doen vallen/wanhopen

jdn zu Fall/zur Verzweiflung bringen

dat doet er niet(s) toe (niet ter zake)

das tut nichts zur Sache

er niets aan kunnen doen (het niet kunnen helpen)

nichts dafürkönnen

er niets aan kunnen doen (het niet kunnen verhinderen)

nichts daran ändern können

ik doe het ermee (rondkomen)

ich komme damit aus

ik doe het ermee (zich behelpen)

ich kann mich damit behelfen

wat doet het ertoe!

was solls!

daar kan hij het mee doen

der hat sein(en) Teil weg

te niet doen

zunichtemachen

niets aan te doen

nichts zu machen

het is hem te doen om …

es geht ihm um …

ik heb met die man te doen

der Mann tut mir leid

ik heb met die man te doen

der Mann dauert mich form

met iem te doen krijgen

es mit jdm zu tun bekommen

zich aan iets te goed doen ook übtr

sich an etw Dat gütlich tun

doen² <deed, h. gedaan> [dun] VERB intr

1. doen (zich gedragen, handelen):

doen

tun

hij doet maar alsof

er tut nur so

doen alsof men slaapt

sich schlafend stellen

er goed aan doen

gut daran tun

interessant willen doen

sich interessant machen wollen

sentimenteel doen

sentimental tun

vreemd doen

sich merkwürdig benehmen

doe wel en zie niet om! Sprichw

tue recht und scheue niemand

2. doen:

doen (bezig zijn met: over)

brauchen zu

doen (bezig zijn met: aan)

(be)treiben

aan sport doen

Sport treiben

daar doe ik niet aan

dafür habe ich nichts übrig

aan de slanke lijn doen

auf die schlanke Linie achten

daar moeten we toch iets aan doen

da müssen wir doch etw tun

ik doe er twee uur over

ich brauche zwei Stunden dazu

daar is niets tegen te doen

dagegen ist nichts auszurichten

3. doen (handeldrijven):

doen

handeln mit +Dat

daar was het (allemaal) om te doen geweest

das war der Zweck der Übung

daar is veel over te doen geweest

das hat viel Staub aufgewirbelt

doen¹ [dun] SUBST nt geen Pl

doen

Tun nt

dat is geen doen (geen manier van doen)

das ist keine Art (und Weise)

dat is geen doen (onmogelijk)

das ist ein Ding der Unmöglichkeit

uit zijn gewone doen zijn

aus dem Gleis geraten sein

in goeden doen zijn

keine Geldsorgen haben

iems doen en laten

jds Tun und Lassen

uit zijn doen zijn (voor korte tijd)

(so) anders als sonst sein

uit zijn doen zijn (voor langere tijd)

aus dem Rhythmus gekommen sein

voor hun doen (financieel)

für ihre Verhältnisse

he·den¹ [hedə(n)] SUBST nt geen Pl

heden

Heute nt

le·den VERB

leden 3. Pers Pl Imperf van lijden², lijden³

Siehe auch: lijden , lijden , lijden

lij·den³ <leed, h. geleden> [lɛidə(n)] VERB trans

1. lijden (ondergaan):

lijden

erleiden

armoe lijden

in Armut leben

pijn lijden

Schmerzen erleiden

2. lijden (verdragen):

lijden

erleiden

lijden

ertragen

lijden

erdulden

het kan wel lijden übtr

die Mittel erlauben es

3. lijden (toestaan):

lijden

dulden

geen uitstel kunnen lijden

keinen Aufschub dulden

ik mag lijden dat …

ich hoffe, dass …

ik mag [o. kan ] die man wel lijden

ich mag den Mann leiden

lij·den² <leed, h. geleden> [lɛidə(n)] VERB intr

1. lijden (in ellende verkeren):

lijden

leiden

lijden

dulden

lijden aan zwaarmoedigheid

an +Dat Schwermut leiden

hevig lijden

schwer leiden

hij leed onder het gevoel van onzekerheid

er litt unter dem Gefühl der Unsicherheit

2. lijden (schade ondervinden):

lijden

leiden

te lijden hebben van …

zu leiden haben unter +Dat …

lij·den¹ [lɛidə(n)] SUBST nt geen Pl

lijden

Leiden nt

lijden

Pein f

lijden (van Christus ook)

Passion f

nu is hij uit zijn lijden verlost

nun ist er von seinem Leiden erlöst

me·den VERB

meden 3. Pers Pl Imperf van mijden

Siehe auch: mijden

mij·den <meed, h. gemeden> [mɛidə(n)] VERB trans

1. mijden (ontwijken):

mijden

meiden

mijden

aus dem Weg gehen +Dat

iem mijden als de pest

≈ jdn meiden wie die Pest

2. mijden (er niet komen):

mijden

meiden

re·den¹ <reden|en> [redə(n)] SUBST f

1. reden:

reden (wat de mens doet handelen)

Grund m

reden (wat de mens doet handelen)

Beweggrund m

reden (aanleiding)

Anlass m

daar was alle reden voor

das hatte schon einen Grund

een gegronde reden

ein triftiger Grund

ik heb er mijn reden voor

dafür habe ich meine Gründe

ik heb reden om te veronderstellen dat …

ich habe Grund zu der Annahme, dass …

een reden te meer om …

ein weiterer Grund, …

met reden

zu Recht

met reden

aus gutem Grund

om reden dat ugs

weil

om reden dat ugs

da

om die reden

aus diesem Grund [o. Anlass]

om persoonlijke redenen

aus persönlichen Gründen

geen reden tot klagen hebben

keinen Grund zum Klagen haben

2. reden:

reden (motief, argument)

Grund m

reden (toelichting, verklaring)

Begründung f

iets als reden aanvoeren

etw zur Begründung anführen

een met redenen omkleed voorstel

ein begründeter Vorschlag

om welke reden dan ook

aus welchem Grund auch immer

3. reden wisk.:

reden

Verhältnis nt

jen·nen <jende, h. gejend> [jɛnə(n)] VERB trans

jennen

piesacken

jennen

triezen

jeu·ken <jeukte, h. gejeukt> [jøkə(n)] VERB intr

1. jeuken:

jeuken (kriebelen)

jucken

jeuken (kriebelen)

kribbeln

jeuken (textiel)

kratzen

mijn arm jeukt

mich juckt es am Arm

de pullover jeukt op de huid

der Pullover kratzt auf der Haut

2. jeuken übtr:

jeuken

jucken

mijn handen jeuken om hem een pak slaag te geven

es juckt mir in den Fingern, ihm eine Tracht Prügel zu verpassen

gle·den VERB

gleden 3. Pers Pl Imperf van glijden

Siehe auch: glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VERB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur übtr

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander übtr

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

hoe·den² <hoedde zich, h. zich gehoed> [hudə(n)] VERB wk ww

hoeden zich hoeden (met ‘voor’; zich in acht nemen):

hoeden

sich hüten vor +Dat

kne·den <kneedde, h. gekneed> [knedə(n)] VERB trans

1. kneden:

kneden (door drukken, knijpen bewerken)

kneten

kneden (week maken)

weich kneten

2. kneden (vormen, boetseren):

kneden

kneten

kneden

formen

iems karakter kneden übtr

jds Charakter formen

woe·den <woedde, h. gewoed> [wudə(n)] VERB intr

woeden

wüten a. übtr

woeden

toben a. übtr

toen de cholera woedde

als die Cholera wütete übtr

de brand woedt in het scheepsruim

der Brand wütet im Schiffsraum übtr

de storm woedt hevig

der Sturm tobt heftig

tegen iem woeden

gegen jdn wüten

Zwe·den [zwedə(n)] SUBST nt geen Pl

Zweden

Schweden nt

kle·den <kleedde, h. gekleed> [kledə(n)] VERB trans

1. kleden (aankleden):

kleden

(an)kleiden

kleden

anziehen

in het wit gekleed gaan

weiß [o. in Weiß] gekleidet gehen

2. kleden (verwoorden, weergeven):

kleden

kleiden form

kleden

fassen

zijn gedachten in woorden kleden

seine Gedanken in Worte kleiden [o. fassen]

3. kleden ((van kledingstukken) een bepaald effect hebben):

kleden

kleiden

dat pakje kleedt je goed

dieses Kostüm kleidet dich gut

lie·den [lidə(n)] SUBST Pl

lieden

Leute Pl

lieden ugs

Volk nt

het zijn voorname lieden

es sind vornehme Leute [o. Herrschaften]

rieden VERB

rieden 3. Pers Sg Imperf van raden

Siehe auch: raden

ra·den <raadde/ried, h. geraden> [radə(n)] VERB trans

raden

raten

iems gedachten raden

jds Gedanken erraten

gemakkelijk te raden

leicht zu erraten

goed geraden!

erraten!

dat is je geraden!

das möchte ich dir geraten haben!

dat laat zich raden

das kann man sich Dat denken

mis [o. fout ] raden

falsch raten

sme·den <smeedde, h. gesmeed> [smedə(n)] VERB trans

smeden

schmieden

een complot smeden

ein Komplott schmieden

twee stukken ijzer aan elkaar smeden

zwei Stücke Eisen aneinanderschmieden

verzen smeden

Verse schmieden

sne·den VERB

sneden 3. Pers Pl Imperf van snijden¹, snijden²

Siehe auch: snijden , snijden , snijden

snij·den³ <sneed, h. gesneden> [snɛidə(n)] VERB trans

1. snijden:

snijden (uitsnijden)

schneiden

snijden (snijdend vormen)

schnitzen

een gat in iets snijden

ein Loch in etw Akk (hinein)schneiden

2. snijden (afsnijden):

snijden

schneiden

boterhammen snijden

Brot in Scheiben schneiden

3. snijden (lijnen):

snijden

schneiden

die lijnen snijden elkaar

die Linien schneiden sich

4. snijden (haar knippen):

snijden

schneiden

5. snijden (een bal effect geven):

snijden

(an)schneiden

snij·den² <sneed, h. gesneden> [snɛidə(n)] VERB trans

1. snijden:

snijden (met een mes scheiden)

schneiden

snijden (in stukken)

zerteilen

iets aan [o. in ] stukken snijden

etw in Stücke schneiden

een diamant snijden

einen Diamanten spalten

glas snijden

Glas schneiden

goed [o. makkelijk ] te snijden

schnittfest

dat snijdt (geen) hout übtr

das ist (nicht) stichhaltig

iets in tweeën snijden

etw entzweischneiden

iets klein snijden

etw klein schneiden

een koperplaat snijden

in Kupfer stechen

je kunt de lucht daar snijden übtr

die Luft ist da zum Schneiden

de spanning was te snijden übtr

die Atmosphäre war zum Zerreißen gespannt

2. snijden (iem afzetten):

snijden

übervorteilen

snijden

prellen

3. snijden:

snijden AUTO, SPORT

schneiden

snij·den¹ <sneed, h. gesneden> [snɛidə(n)] VERB intr

1. snijden (snijwerktuigen):

snijden

schneiden

deze schaar snijdt gemakkelijk

diese Schere schneidet leicht

2. snijden (pijnlijk aandoen):

snijden

schneiden

het sneed mij door de ziel übtr

es schnitt mir in die Seele

3. snijden:

snijden (een of meer sneden maken)

schneiden

snijden (snijdend vormen)

schnitzen

daarin moet gesneden worden übtr

da muss gekürzt werden

4. snijden (snijdbaar zijn):

snijden

sich schneiden lassen

tre·den² <trad, h./i. getreden> [tredə(n)] VERB intr (gaan)

treden

treten

de rivier is buiten haar oevers getreden

der Fluss ist über die Ufer getreten

in dienst treden

eine Stelle antreten

in dienst treden

in Dienst treten

in werking treden

in Kraft treten

in het huwelijk treden

in den Ehestand treten form

in onderhandeling treden

in Verhandlungen eintreten

in contact treden met iem

mit jdm in Verbindung treten

naar voren treden

nach vorne treten

naar voren treden (uit een groep)

vortreten

op de voorgrond treden

in den Vordergrund treten

tegemoet [o. naderbij ] treden

entgegentreten

tegemoet [o. naderbij ] treden

herantreten

uit de regering treden

von der Regierung zurücktreten

wie·den <wiedde, h. gewied> [widə(n)] VERB trans

wieden

jäten

zie·den¹ <zood, ziedde, h. gezoden, gezied> [zidə(n)] VERB trans

zieden

sieden